Sumber : Utusan Malaysia
Tarikh : 18/03/2016
Datuk Seri Mahmud Abu Bekir baru-baru ini diarah oleh Mahkamah Syariah Jalan Duta, membayar mutaah RM30 juta kepada bekas isterinya Shahnaz Abdul Majid. utusan/Hafiz Johari
HARTA sepencarian berasal daripada adat Melayu. Perkara ini berbangkit daripada keadaan tempatan. Dahulu, suami isteri sama-sama memugar tanah untuk dijadikan sawah, kebun atau dusun. Apabila berlaku perceraian, si suami hanya “menghantar balik” si isteri kepada ibu bapanya atau saudara mara di kampung asalnya sehelai sepinggang, biasanya bersama anak-anak yang masih kecil. Si suami kahwin lain. Pada masa itu belum ada Mahkamah Syariah, Enakmen Keluarga Islam, Enakmen Pentadbiran Agama Islam dan lain-lain undang-undang berkenaan.
Dalam keadaan itulah, untuk berlaku adil kepada si isteri, mengikut adat pada masa itu, harta yang sama-sama dicari dan diusahakan dibahagi di antara si suami dan si isteri. Adat itu telah diterima pakai oleh Hakim-Hakim Mahkamah Tinggi (Sivil) (Hakim-Hakim British) dalam kes-kes di hadapan mereka, sebelum merdeka.
Selepas merdeka, apabila Undang-Undang Pentadbiran Agama Islam dibuat, ‘harta sepencarian’ telah dikanunkan dengan nama asalnya ‘harta sepencarian’ sedangkan tuntutan-tuntutan lain seperti ‘nafkah’ dan ‘mutaah’ menggunakan bahasa asalnya iaitu bahasa Arab.
Sebagai misalan, Seksyen 46(2)(b)(iv) Akta Pentadbiran Agama Islam (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1993(APAI (WP) 1993) memperuntukkan:
(2) “Mahkamah Tinggi Syariah hendaklah — (b) dalam bidang kuasa malnya, mendengar dan memutuskan semua tindakan dan prosiding dalam mana semua pihak adalah orang Islam dan yang berhubungan dengan — (iv) pembahagian atau tuntutan harta sepencarian”.